Centrum Dydaktyki i Nowych Mediów w Łodzi

Architekt Grzegorz Dresler, współpraca architekt Agnieszka Latała architekt Wojciech Odrzywolski

Czy można zaprojektować nowoczesny budynek, który jednocześnie wygląda jak wyciągnięty z XIX-wiecznej Łodzi? Oczywiście, że tak! Ale tylko pod warunkiem, że cegła nie jest tylko dekoracyjnym dodatkiem, lecz nośnikiem historii miejsca. Nowoczesna architektura budynku Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej to połączenie innowacji z duchem przemysłowej Łodzi, gdzie cegła nie jest przypadkiem, lecz świadomym wyborem.

Elewacja filmówki zaprojektowana przez krakowskich architektów powstała z cegły klinkierowej – surowca, który od dekad wpisuje się w krajobraz tego miasta. To materiał tak charakterystyczny dla postindustrialnej Łodzi, jak maszyna do szycia dla Widzewa czy kultowa „Migawka” dla łódzkich tramwajów. Nie chodzi tu tylko o estetykę – cegła nadaje budynkowi trwałość, ponadczasowość i wyrazisty charakter, jednocześnie wpisując się w historyczną narrację okolicy.

Często słyszymy pytanie: czy łatwo zaprojektować budynek z ceglaną elewacją? I tu dochodzimy do sedna – projektowanie takiego obiektu to trochę jak reżyserowanie dobrego filmu. Potrzebny jest mocny scenariusz (czyli koncept architektoniczny), odpowiednia obsada (czytaj: materiały i technologie) oraz reżyser z wizją (czyli architekt). A potem… montaż, czyli budowa! Proces bywa wymagający, ale efekt końcowy? Niczym dobrze zrealizowany kadr – harmonijny, pełen głębi i w pełni przemyślany.

W przypadku filmówki architekci postawili na cegłę ręcznie formowaną, by osiągnąć maksymalnie autentyczny efekt. To trochę jak stosowanie tradycyjnej taśmy filmowej w erze cyfrowej – wymaga większego nakładu pracy, ale efekt końcowy wynagradza wszystko. Wysokie pionowe okna z glifami dodatkowo podkreślają charakter budynku, wpuszczając do wnętrz naturalne światło, które – bądźmy szczerzy – w mieście kojarzonym z filmem ma wyjątkowe znaczenie.

Pod względem funkcjonalnym budynek to prawdziwe studio na miarę XXI wieku. Znajdziemy tu sale wykładowe, nowoczesne archiwa filmowe i fotograficzne, przestrzenie coworkingowe oraz zaawansowane instalacje audiowizualne. Nowoczesne systemy klimatyzacji i wentylacji gwarantują komfort nawet podczas maratonów montażowych czy wykładów o historii kina niemego.

To, co wyróżnia ten budynek, to fakt, że nie jest tylko miejscem nauki, ale również przestrzenią, która inspiruje do tworzenia. Studenci filmówki nie tylko chłoną wiedzę, ale przede wszystkim kreują – niczym architekci przyszłości polskiej kinematografii. A elewacja z cegły? To nie tylko hołd dla przeszłości, ale i dowód, że dobry design, podobnie jak klasyczne filmy, nigdy nie wychodzi z mody.

KLIENT
Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa w Łodzi
LOKALIZACJA
Łódź
PROJEKT
Grudzień 2012
POWIERZCHNIA
6000 m2
hdr

OPINIE O PROJEKCIE

Centrum Dydaktyki Nowych Mediów Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi – to właśnie ceglana architektura w nowoczesnym wydaniu. Bo gmach choćby z powodu swojej funkcji musiał być nowoczesny: służyć ma studentom, posługującym się najnowszymi technikami cyfrowymi

 

źródło: https://sztuka-architektury.pl/article/4225/ceglana-architektura-dla-studentow

sztuka-architektury.pl