Zakończona została skomplikowana przebudowa zabytkowego budynku Arsenału – siedzimy muzeum Narodowego w Krakowie

Projekt przebudowy zabytkowego budynku dawnego Arsenału Miejskiego w Krakowie będącego fragmentem ocalałych XVI -wiecznych zabudowań przy murach obronnych miasta.

Budynek dawnego Arsenału Miejskiego położony jest przy ul. Pijarskiej 8 w Krakowie w zabudowie śródmiejskiej.

Budynek wpisany do Rejestru zabytków pod numerem A-97,18.01.1932.

Baszta Ciesielska oraz Baszta Stolarska wpisane do Rejestru zabytków pod numerem A-8.

Budynek dawnego Arsenału Miejskiego wraz z historycznym zespołem Starego Miasta znajduje się na Liście Pomników Historii i Liście Światowego Dziedzictwa Unesco.

Budynek Arsenału Miejskiego położony przy ul. Pijarskiej, wzniesiony został w latach 1565-1566 pod kierunkiem budowniczego Gabriela Słońskiego, jako obiekt parterowy podpiwniczony, przystawiony do murów obronnych. Był to drugi arsenał w Krakowie po wzniesionym kilkadziesiąt lat wcześniej Arsenale Królewskim przy Bramie Grodzkiej. W zachowanej do dziś kolebkowo sklepionej Sali na parterze Arsenału  składowano strzelby i działa, w piwnicach – beczki z prochem.

W 1626 r. budynek został przebudowany otrzymując łamany dach krakowski.

W latach 1860-1861 pierwotnie parterowy budynek nadbudowano według projektu architekta Antoniego Stacherskiego. Nadbudowane piętro przeznaczone było na magazyn i koszary. Budynek otrzymał kształt włoskiego, wczesnorenesansowego zameczku.

W 1874 r. gmina ofiarowała Arsenał razem z basztami Stolarską i Ciesielską na cele muzealne księciu Władysławowi Czartoryskiemu. Zostały zakupione również sąsiednie kamienice i część dawnego klasztoru oo. Pijarów. Po adaptacji budynków, opracowanej przez Maurycego Ouradou powstał zespół architektoniczny, składający się z Pałacu, tzw. Klasztorka i Arsenału, połączonych ze sobą pomostami.

W budynku Arsenału umieszczono Bibliotekę Czartoryskich, której zbiory w roku 1961 r. przeniesiono do nowego gmachu przy ul. św. Marka. W dawnym Arsenale otwarto wystawę części zbiorów Muzeum Czartoryskich.

W latach 1969–1971 Arsenał został ponownie przebudowany. Zmieniono drewniany dach na płaski stropodach o konstrukcji żelbetowej, klatkę schodową zmieniono na żelbetową, wykonano strop nad piwnicą żelbetowy belkowo-płytowy, po północnej stronie obu wież wykonano tarasy. W obrębie wież wykonano stropy żelbetowe, które obudowano deskami. Autorem projektu był S. Świszczowski.

Obecny układ funkcjonalny obiektu

Budynek Arsenału po przebudowie jest w chwili obecnej w całości użytkowany i mieści oddział Muzeum Narodowego w Krakowie – Muzeum Książąt Czartoryskich.

W piwnicach budynku ulokowano niewielkie zaplecze sanitarne dla gości i pracowników, szatniemuzeum oraz magazyny muzeum.

W holu wejściowym na parterze zaaranżowano sklepik muzealny (wykonany z białego kamienia) Sklepiona Sala parteru to nowa sala wystawowa

Na pierwszym piętrze w holu oraz Sali znajduje się ekspozycja muzealna.

W baszcie stolarskiej na 1 piętrze zaprojektowaliśmy nowa wystawę.

W baszcie Ciesielskiej zaprojektowaliśmy nowa wystawę.

Na poddaszu zaprojektowaliśmy nowe pomieszczenia biurowe ( nowy dach z drewna klejonego) oraz pomieszczenia techniczne.

Budynek jest obecnie przystosowany do korzystania przez osoby niepełnosprawne. Nowa szklana winda łączy wszystkie poziomy budynku.

• powierzchnia                               = 2500 m2